The Haunting of Hill House (2018)

idare eder ama bence 9.1 puanlık değildi ben çok sevemedim aslında ama insanı geriyo ve bazı yerlerde ters köşe yapiyo iyiydi yani izlenir

sonu çok güzeldi yaa

ımdb puanı 9.1 yuh cok iyi

1 sezonmus izliyeyim bare güzele benziyor

güzel bitti bazı şeyler yerine oturdu keşke devamı da olsa evin tarihini falan izleyebilirdik yani . Ama her halükarda harika bir diziydi çok sürükleyiciydi her bölümü sonra ne olacak diye heyecanla izliyorsunuz izlemek isteyen varsa hiç düşünmeden izleyin derim.

Başı gerçekten korkunç, aşırı gerilimli ama sonu aşk hikayesi gibi bitti. Beklentilerim; İMDb puanı, güzel yorumlar gibi pek çok şeyler yüzünden baya yüksekti fakat dizi bitince akıllarda milyonlarca soru işaret kaldı. Güzeldi ama şaheser değildi. Ama yine de izlediğim için pişman değilim

Çok fazla güzel yorum gördüğüm için başlıyorum bakalım

ARKADASLAR ASIRI MUKEMMEL BI DIZI IZLEYIN IZLETTIRIN

ya böyle ruhani olaylar var mı, eğer öyleyse izlemiycem. yoksa yerinde gerilim olan bir dizi mi? geriilim seviyorum ama korku tarzındaysa izlemeyi düşünmüyorum. izleyenler cevaplarsa sevinirim

Zaman zaman gerdiği anlar oldu.Zaman zamanda sıkıcı konuşmalarla uyku getirdi fakat genel olarak gerilim bakımından gideri var.Ambiyans çok iyi

mükemmellllllllllll tek kelimeylee

normalde gerilim korku sevmem, ama bu dizi bambaşka bir şey.

Mike Flanagan bu proje ile direktörlüğünü bir üst seviyeye taşımış. Anlatım şekli, kamera hileleri, sahne geçişleri vs... muazzam, resmen ders niteliğinde çekmiş. Cast tercihi çok başarılı, karakterler ile uyumlu suratlar seçilmiş,Kate Siegel'e aşık oldum. Işıklandırmalar ve post production'da uygulanan renk paletleri dizinin içeriği ile çok uyumlu. Aşırı zor beğenen bir korku fanı olarak bayıldım,son zamanlarda yapılmış en iyi projelerden biri.

Bunun benzeri daha çok dizi önerebilir misiniz

izlediğim en iyi dizilerden tekrar izlemeye geldim

İlk çıktığı zaman tek solukta bitirmiştim. İnanılmaz keyifliydi tekrar uğrucam bir ara

şu ana kadar izlediğim en güzel dizilerden biri olabilir korku gerilim tarzı olan dizilere olan önyargımı kırdı. Eğer bunu beğendiyseniz bly malikanesini izlemenizide tavsiye ederim

bu dizi benim yaşadığım eve bakış açımı değiştirdi

En korkunç hangi diziydi dersen budur izle ve kork

tiktokta görmüştüm aşırı güzel

Güzel gerilim veriyorsa izlerim yoksa aynı mı diğerleriyle

Bir sahnesini gördüm ve beğendiğim için izledim, iyi ki izlemişim.

Bunu bitirenler The Haunting of Bly Manor izleyebilir

çok iyi

gece fln izlemeyin uyuması zor oluyor sonra

cok yavas ilerliyor onun haricinde izlenir mi evt bos zaman dizisi son 2 3 bolum guzeldı onun dısında ilk 5 6 bolume kdr baslangıc olayını anlatcaklar oyaladılar da oyaladılar

Başlıyorum..

hayatımda izlediğim en iyi dizi

dünya nın en iyi dizisine hoş geldiniz

Tepedeki Ev, şaşırtıcı derecede özenle, maharetle, etkileyici bir biçimde yazılmış, çekilmiş bir korku dizisi. Korku dizisi ama derdi korkutmak değil. Korkutucu özellikleri ve korku dizi ya da filmlerinin, özellikle de hayaletli ev, perili köşk tarzı olanların klişeleri burada bolca var, ancak korkutucu olması, insan zihninin, psikolojisinin derinlerine sinmiş ölüm korkusunu yansıtabiliyor olmasından kaynaklanıyor. Ölüm, yani bedenin kaybedilmesi, çürümesi, biçim değiştirmesi, deforme olması ve ne kadar cenazede gelenek ve kültüre göre süslense ve güzelleştirilse bile gerçekte olanın yani çürümenin, yok olmanın engellenememesi, ötede bir şey olmaması , bütün bunların delirmeye dahil sebep olabilmesi, böylece ölüm korkusunun dışa vurumu. Ev bir metafor elbette: aile sağlıksız ilişkilerin de yürütülebildiği bir mekan, iyi bir anne ve baba olma konusunda yaşanan problemlerin dışa vurduğu bir mekan, çocukluk dönemi problemlerinin de ilmek ilmek dokunduğu bir mekan ayrıca. Bu yüzden bir yandan çocukluklarını izlerken bir yandan da yetişkin halleriyle bu sorunlarla yüzleşmelerine tanık oluyoruz karakterlerimizin. Çocukluk dönemi kısımlarından başlayarak karakterlerin bir anlamda aileden, evden, babadan-aslında isa’dan- kopuş sürecini öğrenirken yetişkin halleriyle de eve ve yuvaya dönüşü, yuvayla, evle, anne babayla hesaplaşmayı ve yüzleşme sürecini de yaşıyoruz. Ev, anne, baba: ölümle yüzleşmek. Ölmeyi kabullenmek. Ölümün “uyanmak” olduğunu kabullenmek. Herşey kötü bir kabustu, ama uyandım diyebilmek. Finaldeki katharsisten sonra ölülerimiz ölmüş oldukları gerçeğiyle ait oldukları yerde kalarak kabusu bitirerek, hayatta kalanlar geri kalan sürelerini nasıl geçirmeleri gerektiğiyle ve sorunlarıyla, hasır altı ettikleri ve yüzleşemedikleri gerçek sorunlarıyla yüzleşerek, İsa’yı temsil eden baba da en büyük fedakarlığı yapıp yuvaya dönmesi gerektiği gerçeğiyle yüzleşerek ve bunu hayata geçirerek hikayeyi tamamlıyor dizi.

Dizinin final bölümü hariç çıtanın çok ama çok iyi olduğunu söyleyebiliriz. Her şey yerli yerinde. Gerilimler, ürkütücü sahneler, bir korku filminde bekleyebileceğimiz her şey, klişeler de dahil olmak üzere çok ekonomik, çok doğru zamanda ve doğru bir dozajda kullanılıyor. Bana göre dizinin atmosferi çok doğru, çok ince bir şekilde kurulmuş. Gerçekten olup bitenden çok zihnin olup biteni nasıl algıladığı üzerine ikircikli, huzursuz edici bir gerilim kurularak bir çeşit işkenceye tabi tutulduğumuzu söyleyebiliriz. Final bölümü ise kötü bir son ve kötü bir bölüm değil, ancak dizinin geri kalanına kıyasla daha zayıf bir performansı var, çünkü final bölümünde karakterlerimiz yüzleşmelerini alenen yaşamaya başlayınca senaryo ister istemez rengini belli ediyor, oysa hikaye herşeyin alenen anlatılması ve ifşa edilmesi üzerine ilerlemiyor, ima ederek, işaret ederek anlatıyordu meramını. Son bölüm hem hikayenin sonlandırılması hem de metaforların yerinin açık edilmesi kaygısı veya kararıyla çok inceliklerle, ürkütücü ve etkileyici bir tarzda kurduğu o zihin cehennemini, o delilik kuşkusu ve korkusunu; o ölümden, ölüm soğuğundan kaçma arzusunu kenara koymasa bile hafifçe kenara doğru iteliyor, böylece hikaye zedeleniyor. Oysa mutlu sonların olmadığı, belki ima edildiği bir final, ailenin ve dinin bir kez daha yüceltildiği bir finalden çok daha etkileyici bir iz bırakabilirdi. 10 bölüm boyunca karakterlerin iç dünyaları, korkuları ve acıları arasında insanı anlamaya çalışırken bize işaret edilen yerde yeniden hollywood mesajları görüyoruz. O zaman da ister istemez Haneke’nin saniyede 24 kare yalan sözü akla geliyor. Seyirciyi rahatlamaya ve ona yalan söyleyerek gerilimin atmaya yönelik çabaların karşısında deliliğin, korkunun içerisinde hayatta kalmak için direnebilen karakterleriyle son olmayan bir finalle diziyi bitirmek çok daha iyi olurdu.

Diziyi herkese muhakkak öneriyorum.

yemin ediyorum hayatımda izlediğim en iyi dizi sıfır şaka ve asla sıkmıyo ztn başlayınca yarım bırakamoyorsunuz ve konusu da harika izleyin kesinlikle izleyin

herkes bayılmış ben de başlıyım bi o zaman

ben aglıom

müthiş bir diziydi aşırı başarılı